Το νησάκι Κρανάη, στην άκρη του λιμανιού του Γυθείου, ήταν σύμφωνα με τη μυθολογία το ερωτικό καταφύγιο του Πάρη και της Ωραίας Ελένης μετά την απαγωγή και προτού αναχωρήσουν για την Τροία. Συνδέεται με τη μεγάλη στεριά με έναν λιμενοβραχίονα και η θέα προς την αμφιθεατρικά κτισμένη πολιτεία με τα πάμπολλα νεοκλασικά σπίτια είναι πανοραμική.
Σε αυτή την πλευρά του νησιού βρίσκεται και ο πύργος Τζαννετάκη, στον οποίο στεγάζεται το Μουσείο της Μάνης. Αν όμως ο επισκέπτης αποφασίσει να διασχίσει το πευκοδάσος και να βρεθεί στην άλλη γωνιά της Κρανάης, τότε θα βρεθεί μπροστά σε μια αποκάλυψη. Ενας από τους παλιούς φάρους, από τους λίγους που έχουν διασωθεί, στέκει εκεί από το 1873 για να μεταφέρει στις μέρες μας την αίσθηση άλλων εποχών. Ψηλός, πετρόκτιστος, τριγυρισμένος από τα βοηθητικά κτίσματα και τις συκιές, προβάλλεται στο γαλάζιο πέλαγος. Η καλύτερη ώρα για τον περίπατο του επισκέπτη στον φάρο είναι η αυγή, όταν ο ήλιος ανατέλλει από τη θάλασσα ξεδιπλώνοντας την πιο πλούσια χρωματική παλέτα που διαθέτει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου